- fitnəkar
- интриган, кляузник, баламут, провокатор, шантажист.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
fitnəkar
Смотреть что такое "fitnəkar" в других словарях:
fitnəkar — is. <ər. fitnə və fars. . . . kar> bax fitnəçi. Fitnəkar adam. O, çox fitnəkarları ifşa etmişdi. – Hüsaməddinin fikirləri bir daha bu fitnəkar qadının <Qətibənin> gəncliyinə qayıtdı. M. S. O.. Dağ uçdu? Uçruldu? – Bilinmir bu sirr!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəkar — ə. və f. fitnəkar, fitnəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnəli — 1. Bax fitnəkar. 2. məc. sif. Fitnəyə, fəsada bais olan, fitnə salan. Həm söylə, nigar sağ, əsənmi; Ol fitnəli yar sağ, əsənmi? X.. Heyvan kimi bir barədə palçıqda qalanda; Sal fitnəli söz ortalığa, hövsələtəng ol! M. Ə. S.. fito <yun. phyton… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəgər — ə. və f. bax: fitnəkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
işvəkar — sif. <ər. işvə və fars. . . . kar> Öz qəmzəli baxışları ilə kişiləri məftun edən; işvəli, qəmzəli. <Zeynəb xanım> Alış bəyi görüncə qaşlarını qaldırdı, fitnəli gözlərini süzdü və işvəkar bir səslə qulluqçuya dedi: – Ovçuluq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iblis — is. <ər.> 1. Şeytan. <Odabaşı:> Cəhənnəm əhli iblisi arakəsməyə salıblar. Ə. H.. <Mələk:> Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyyət?! H. C.. 2. məc. Araqarışdıran, fitnə salan, fitnəkar, hiyləgər. Sanki iblis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifritə — is. və sif. <ər.> dan. Çox çirkin, bədheybət, bədləkər, kifir (qadın haqqında). İfritənin biridir. // Araqarışdıran, pislik edən, fitnəkar qadın haqqında. Elə qarı qapını örtcək dəyişilib oldu bir küpəgirən ifritə, cadu. (Nağıl). O ifritə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerəbaxan — is. və sif. Zahirən sakit, dinməz, zərərsiz görünən, əslində isə hiyləgər, fitnəkar, xəbis adam haqqında. Suyun lal axanı, adamın yerəbaxanı. (Məsəl). Qaraqabaq, yerəbaxan, gözü gömgöy, rəngi kürən; O fitnələr övladının hiylə yağır sifətindən. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bicoy — I (Hamamlı) gödəkboylu, qısaboy. – Boyu balaca olan adama bicoy deyrix’ II (Hamamlı, Qazax) aravuran, sözgəzdirən, fitnəkar. – Məmmət nə bicoy adamdı, aranı qarışdırıf dava salıf III (Şəmkir) keçmişdə zadəgan evlərində qulluq etmək üçün… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fəttan — ə. 1) fitnəkar, araqarışdıran; 2) m. cazibəli, cəlb edən, məftun edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
